As principais formas materiais que constitúen o moldeado de partículas de biomasa son partículas de diferentes tamaños de partículas, e as características de recheo, as características de fluxo e as características de compresión das partículas durante o proceso de compresión teñen unha gran influencia no moldeado por compresión da biomasa.

O moldeado por compresión de pellets de biomasa divídese en dúas etapas.

Na primeira etapa, na fase inicial da compresión, a presión máis baixa transfírese á materia prima de biomasa, de xeito que a estrutura de arranxo da materia prima embalada orixinal comeza a cambiar e a relación de baleiros internos da biomasa diminúe.

Na segunda etapa, cando a presión aumenta gradualmente, o rolo de presión da máquina de pellets de biomasa rompe as materias primas de gran gran baixo a acción da presión, converténdose en partículas máis finas, e prodúcese deformación ou fluxo plástico, as partículas comezan a encher o baleiros e as partículas son máis compactas. Enganchan entre si cando están en contacto co chan, e unha parte do estrés residual almacénase no interior das partículas formadas, o que fai que a unión entre as partículas sexa máis forte.

Canto máis finas sexan as materias primas que compoñen as partículas conformadas, maior será o grao de recheo entre as partículas e máis estreito será o contacto; cando o tamaño das partículas é pequeno ata certo punto (de centos a varias micras), a forza de unión no interior das partículas formadas e as primarias e secundarias tamén cambiarán. Prodúcense cambios e a atracción molecular, a atracción electrostática e a adhesión en fase líquida (forza capilar) entre partículas comezan a dominar.
Os estudos demostraron que a impermeabilidade e a higroscopicidade das partículas moldeadas están estreitamente relacionadas co tamaño das partículas. As partículas con tamaño de partícula pequeno teñen unha gran superficie específica, e as partículas moldeadas son fáciles de absorber a humidade e recuperar a humidade. Pequenos, os ocos entre as partículas son fáciles de encher e a compresibilidade faise máis grande, polo que o estrés interno residual dentro das partículas formadas faise máis pequeno, debilitando así a hidrofilia das partículas formadas e mellorando a impermeabilidade da auga.

No estudo da deformación das partículas e da forma de unión durante o moldeado por compresión de materiais vexetais, o enxeñeiro mecánico de partículas realizou a observación do microscopio e a medición do diámetro medio bidimensional das partículas dentro do bloque de moldura e estableceu un modelo de unión microscópica de partículas. Na dirección da tensión principal máxima, as partículas esténdense ao entorno, e as partículas combínanse en forma de malla mutua; na dirección ao longo da tensión principal máxima, as partículas fanse máis finas e convértense en escamas, e as capas de partículas combínanse en forma de enlace mutuo.

Segundo este modelo de combinación, pódese explicar que canto máis suaves sexan as partículas da materia prima de biomasa, máis facilmente se fai maior o diámetro medio bidimensional das partículas e máis fácil será a compresión e moldeado da biomasa. Cando o contido de auga no material vexetal é demasiado baixo, as partículas non se poden estender completamente e as partículas circundantes non están ben combinadas, polo que non se poden formar; cando o contido de auga é demasiado alto, aínda que as partículas están totalmente estendidas na dirección perpendicular á tensión principal máxima, as partículas pódense engranar, pero xa que moita auga na materia prima extrúese e distribúese entre as capas de partículas, as capas de partículas non se poden unir estreitamente, polo que non se pode formar.

Segundo os datos da experiencia, o enxeñeiro especialmente designado chegou á conclusión de que é mellor controlar o tamaño das partículas da materia prima dentro dun terzo do diámetro da matriz e que o contido de po fino non debe ser superior ao 5%.